Beşiktaş’ın genç yıldızı Emirhan İlkhan, dünyanın esaslı spor markalarından NIKE’ın 50. Yılı aktiflikleri kapsamında 18 Haziran’da Hope Alkazar’da gerçekleştirilen “Futbolun Geleceği Söyleşisi” isimli aktifliğe katıldı.
“Her futbolcunun hayalidir Şampiyonlar Ligi’ni kazanabilmek”
Emirhan İlkhan, “Önümüzdeki ağır maç takvimi öncesinde hazırlıklarımda dikkat ettiğim şeyler oluyor doğal ki. Üç yıldır bu durumlara alışık olmak için ferdî antrenörle çalışıyorum. Talih da bana güldü. Bu durumlara hazırlıklı olduğum için beni yanıltmadı.
Hedeflerim var. Beşiktaş’a ve ülke futboluna katkıda bulunmak istiyorum herkes üzere. Amaçlarımdan bir oburu de beş büyük ligde oynayabilmek, Şampiyonlar Ligi’ni kazanabilmek. Zira her futbolcunun hayalidir Şampiyonlar Ligi’ni kazanabilmek. Ülkemiz için de o 2002’deki ortamı yaşayabilmek ve o ortamda bulunabilmek en büyük hayallerimden biri. Fakat şu an için adım adım gitmek gerekiyor.Önümüzdeki en kısa yol neyse onu gerçekleştirmek istiyorum.
“Arda Güler üzere özel yetenekler çıkıyor”
Bence yabancı futbolcularla aramızdaki en büyük fark disiplin. Zira oradaki beşerler o kültürü yaşıyorlar, oradaki atmosferi biliyorlar. Biz buradan kendi gayretlerimizle çıkmaya çalışıyoruz. İmkan farkları da var olağan. Orada sportmenler erken yaşta başlıyorlar ekstra çalışmalara. Biz burada belirli bir düzeye geldikten sonra ekstra çalışmalara başlayabiliyoruz. En büyük farkı da bu oluşturuyor. Temelimiz sağlam olmadığı için onlara yetişmeye çalışıyoruz ancak fark kapanmıyor işte. Ortada bir Arda Güler üzere özel yetenekler çıkıyor, farklar o denli kapanabiliyor.
Küçüklüğümden beri bedenimle ilgili genetik bir avantajım var lakin değerli olan faktör çalışmak. Üç yıldır özel çalışmalarımı sürdürüyorum. Onun üstüne de ekstra çalışmalar ekliyorum, atletizm üzere. Koşu tarzımı değiştirebilmek için. Onlarla birlikte gelişiyor olağan ki doğal olarak.
“Her mevkiide oynayabileceğimi düşünüyorum
Benim en rahat ettiğim mevkii çift taraflı oynayabildiğim 8 numara durumu. Ancak hocalarım da farklı taraflarda kullanabiliyor. Kanat, forvet ardı, 6 numara forvet… Aslında futbola forvet olarak başladım ben. Her mevkiide oynayabileceğimi düşünüyorum. Lakin aslen kendimi 8 numarada, gerimde bir 6 numara önümde de bir ofansif orta saha varken rahat hissediyorum.
Kaleye daha yakın oynarsam skora çok daha fazla katkı yapabileceğim konusunda kendimden çok eminim. Topun düşebileceği noktaları hissedebiliyorum. Bu usul konumlarda avantajım olabiliyor, değerlendirebileceğimi düşünüyorum. Lakin son maçlarımızda hocamız benden biraz daha defansif tarafta oynamamı istedi. Bu yüzden çok fazla atakta görmemişsinizdir aslında son maçlarda.
“Pjanicle, Josefle, Oğuzhan Abi’yle, Umut Abi’yle konuşuyordum”
A ekiple alana birinci defa çıktığımda ekip arkadaşlarımın ister istemez çekincesi oluyordu bana pas atarken. Lakin ben oyunumla, yaptıklarımla bir şeyleri başardıktan sonra onların içinde de bir dehşet kalmadı. Artık pas atarken Sanki kaptırır mı? Heyecanlanır mı?” diye düşünmüyorlar.Karşılıklı bağlantılarımız bu halde ara katetti. Pjanicle, Josefle, Oğuzhan Abi’yle, Umut Abi’yle hepsiyle konuşuyordum. Lakin bilhassa Pjanic ile vakit geçirmeye çalışıyordum zira o kiralıktı, yalnızca bir sene kalacaktı. Bu yüzden ondan kapabildiğimce çok şey kapmaya çalıştım. Pjanic, top gelmeden 3 konum evvel forvet ne yapıyor, nereye koşu atıyor her şeyi seziyor ve o denli pas atıyor. Herkes bir yere pas atmasını beklerken o başka tarafa pas atıyor. Ülkesindeki son maçta da Dzeko’ya bu biçimde bir asist yapmıştı mesela. Bu özelliği en çok kaptığım yanlarından biriydi. Biz genç oyuncularla ortası çok yeterliydi. Kamplarda, idmanlardan sonra daima bizimle konuşurdu. Onunla birlikte oynadığımızda ‘Beni takip et, ben nereye gidiyorsam sen de öbür tarafıma gerçek git’ üzere direktifler veriyordu.
“Turnuvalardan deneyim olarak çok şey kaptık”
Yurt dışıyla ortamızda farklar var ancak biz bunu olabildiğince kapatmaya çalışıyoruz. Şampiyonlar Ligi Youth League maçlarında makûs oynadığımız bir maç olmadı bu dönem. Bir maç hariç çok âlâ maçlar çıkardık. Birinci maçımız Borussia Dortmund’laydı. 3-2 kaybettik lakin bizim o dönem birinci maçımızdı. Ben yalnızca bir hazırlık maçında 45 dakika oynamıştım o maçtan evvel. Onlarsa üç hafta olağan turnuva yapmış, kendi liglerinde de beş haftayı geride bırakmıştı. Ortamızda fizik ve kondisyon olarak çok fark vardı. Benim 90. Dakika ayağıma kramp girerken rakibim %100’ü ile sprint atıyordu. 80. Dakikada skor 2-2’ydi ancak son 10 dakika fizik gücümüz yetmedi, onlar hala diriydi ve kaybettik. Sporting kümenin en güçlü grubuydu, onlarla başa baş çaba ettik. Yendiğimiz tek ekip onlardı fakat öbür maçlar hiç makus gitmedi, kaybedeceğimiz hiçbir maç yoktu. Farkları bu halde kapatmaya çalışıyoruz. O turnuvalarda ne kadar yer alabilirsek bizim için o kadar uygun. Zira hepsinden bir deneyim kazanıyoruz, o ambiansı görüyoruz. Alt yaş kümelerinde da çok turnuvaya katıldık Sportif Yönetici Emrah Bayraktar vaktinde. O turnuvalardan deneyim olarak çok şey kaptık.
“Kevin de Bruyne ve İlkay Gündoğan’ı seviyorum”
Altyapıdaki arkadaşlarımla daima görüşüyorum zira gerçek arkadaşlarım onlar. Futbol dışında pek arkadaşım yok. Vakitlerimi de olabildiğince onlarla geçirmeye çalışıyorum. Altyapılarda çok güzel futbolcular var. Galatasaray altyapısında 2005 doğumlu orta saha Emirhan Kayar var mesela. Bence çok yetenekli. Bizim altyapıda da Semih Kılıçsoy, ağır bir sakatlık geçiren Demir Ege Tıknaz var. Çok yetenekliler. Talih gelirse hiçbiri kimsenin yüzünü kara çıkarmaz.
Küçükken Cesc Fabregas’ı çok severdim. Şu an için Kevin de Bruyne ve İlkay Gündoğan’ı seviyorum. Hatta birkaç maçta Kevin de Bruyne’den görüp de yaptığım hareketler olmuştu. Korner sonrası tekte art direğe attığım toplarda mesela. Ondan görerek yaptığım, hafızama kazıdığım hareketlerden biri. Maçlara, Mario Gomez’in attığı golleri izleyerek motive oluyorum. Mario Gomez’in gol klipleri, beşere ilham katıyor. Benim için güzel oluyor.
Top sürerek ileri gidebildiğimden benim de haberim yoktu. U14’te, U13’te hiç bu türlü bir özelliğim yoktu. U15’te bir maçta topu alıp gidesim geldi, gittim. Sonra o denli bir özelliğim olduğunu fark ettim.
“Arkadaşım bir maçta kırmızı kart görmüştü onun yerine kaleye de geçtim”
Futbola birinci olarak forvet olarak başladım. Sonrasında Beşiktaş seçmelerine stoper olarak katıldım. İki sene boyunca stoper oynadım. Hocama aslında forvet oynadığımı ilettim. Sonra, forvete geçtim. U11 liginde birinci maçta sonradan oyuna girdim gol attım. İkinci maça forvet başladım, yeniden gol attım. Sonrasında da bir arada oynadığımız arkadaşım Azad asıl forvetti, oyuna girmek üzereydi. Oyundan çıkacağımı düşündüm lakin hocam beni alanda tuttu ve orta alana geçmemi söyledi. O vakitten beri orta alanda oynuyorum.
Altyapıdan beri sağ bek, sol bek, sağ açık, sol açık, forvet, orta saha, stoper her yerde oynadım. Arkadaşım bir maçta kırmızı kart görmüştü onun yerine kaleye de geçtim. Bütün mevkiilerde oynadım yani. Maçlarda bazen sakatlık oluyordu, hocalarım eksik bölgelere beni koyuyordu çabucak. Ben de tamam diyordum mecburen oynuyorsun. Özcesi altyapıdayken tıpkı Necip Ağabey üzere nereye koyarsanız koyun oynuyordum.
“Kafelere maç izlemeye giderdik”
3-4 yaşımdan beri daima maç izliyorum. Evvelce konutta Digitürk yoktu, ağabeyimle kafelere maç izlemeye giderdik. Basketbol maçlarını da çok izliyorum. Konuta Digitürk aldıktan sonra tüm maçları izleme fırsatım oldu ve boş anım hayli ileride konum bilgimi geliştirmek için vaktimi maç izlemeye ayırıyorum. Basketbolda da Beşiktaş’ın 2011’deki dört kupalı döneminden sonra daima takip ettim. Kombinem bile vardı hatta o periyot.
Ligde İstanbul gruplarının sayısının artması oyuncular için büyük avantaj dinlenme mühletleri açısından. Zira deplasmanda olduğu vakit maçı oynuyorsunuz, meskene gece 2’de, 3’te geliyorsunuz. İstanbul’da olunca maç bitiyor, otomobille direkt meskene geçiyorsunuz. Deplasmanlar da hoş oluyor lakin farklı bir atmosferi deneyim ediyorsunuz. Memleketim sayılır, Bandırma’nın gelmesini çok isterdim mesela.
Bu dönem Konyaspor maçı benim en zorlandığım maçlardan biriydi. Kalecileri Sehic mesela, ben bu türlü bir ayak görmedim Harika Lig kapsamında. Adam tek pasla beş kişiyi oyundan düşürüyor. Artık şuraya atsa da kapayım diyorsun fakat olmuyor. Ligdeki başka kadrolar artık daha bir oturaklı hale geldi. Hocaların anlayışları yeni kuşak futbol olduğu için ekiplerini da bu formda oynatıyorlar artık. Hasebiyle oyunlar da zevkli hale geliyor ve Anadolu grupları da büyük ekipler üzere oynamaya çalışıyor ve bence başarıyorlar da.
“Stefan Kuntz’la görüşmem olmadı”
Stefan Kuntz’la yahut A Ulusal Takım’dan biriyle şimdi bir görüşmem olmadı. Kendi yaş grubumun ulusal takımımdayım, orada oynamaya çalışıyorum şu anlık” dedi.