Ataerkil toplumun bir getirisi üzere görülen babanın güçlü olması gerektiğini, konut işleri ve çocuk bakımından mesul olmayan otoriter bir figür olduğunu geçmişten bugüne gözlemlemişizdir.
Bu durum babanın da kendi yaşantısında deneyimlediği bir durumsa alternatifini düşünmekte zorlanır. Baba, erkek çocuğu için cinsel kimlik figürü ve hakikat özdeşim için epey değerlidir. Tıraş olmayı, olaylara bakış açısı, insan münasebetlerindeki tavrı ve bilhassa anneyle kurduğu irtibat ile oğluna rol model olacaktır. Babanın oğluna tavrı yeniden hayli kıymetlidir. Fazla eleştirilen çocuk babasına kendini beğendirmeye çalışacaktır. Beğendiremediğinde özgüven sorunu baş gösterecektir ve babayı ergenlik devrine geldiğinde rakip olarak görmeye başlayacaktır. Kız çocuğunun hayatında ise baba birinci aşk olarak tanımlanır. Babanın kızına davranışları bayan cinsiyetini nasıl tanımladığını da gösterir. Yani kız çocuğu ileriki yaşantısında güçlü bir karakter, başarılı bir bayan olmasını sağlar. Baba, kızının eş seçiminde de hayli değerlidir. Kız çocukları babalarında gözlemledikleri olumlu ve olumsuz davranışı eşlerinde ararlar. Babalarıyla sağlıklı bir münasebetleri olursa olumsuz davranışlara odaklanmazlar. Şayet inançlı bir bağ kuramamışlarsa hayatlarındaki bireye kaçıngan bir bağ ile bağlanırlar. Kaçıngan bağlanma, dengeli olmayan ve ilgiyi aşikâr bir arada tutmak isteyen davranışları içerir.